The Book

<< Previous Chapter : Book Index : Next Chapter >>

11. Helen Duncan

'Feiten lijken vaak ongelofelijk omdat we slecht geïnformeerd zijn, maar ze lijken niet meer zo ongelofelijk als onze kennis vergroot word.'

Sir Francis Bacon

Helen Duncan was een uitstekend materialisatie medium uit Schotland en één van de belangrijkste vrouwen in de geschiedenis van het paranormale.

Haar verhaal wordt in een apart hoofdstuk van dit boek beschreven omdat:

" De Britse overheid indirect heeft erkend dat haar materialisaties echt zijn, hierdoor werd ze een bedreiging voor de nationale veiligheid tijdens de oorlog in Engeland

" Het ongekende verraad van een paar sleutelgetuigen van de aanklager tijdens de Helen Duncan rechtzaak produceerde één van de meest walgelijke onrechtvaardige resultaten in de historie van de Britse rechtspraak dat tot op de dag van vandaag nog niet is gerectificeerd.

" Ongeveer 41 getuigen die zeer betrouwbaar waren, waaronder een Royal Air Force Wing Commander (piloot voor de Britse Koninklijke Luchtmacht) onder ede verklaarde in het gerechtshof dat Helen Duncan een echt materialisatie medium was, waarbij hij zijn paranormale ervaringen met haar tot in detail uitlegde.Vele senior advocaten en de raad van de koningin zeiden na onderzoek dat dit uniek was.

" De Britse Minister van binnenlandse zaken heeft vandaag de dag de macht om de situatie te verhelpen, ook al is het met terugwerkende kracht, en hiermee kan de naam van één van de grootste mediums in de geschiedenis worden gezuiverd

Tijdens de Tweede Wereldoorlog, in januari 1944 besloot het Britse ministerie dat ze Helen Duncan, een zeer begaafd medium, niet langer konden toestaan om intelligenties uit het hiernamaals te laten materialiseren om informatie te onthullen die het ministerie van defensie als strikt geheim beschouwde. Het was een cruciaal moment in de oorlog, vlak voor de invasie in Normandïe.

Gedurende de oorlog herenigde Helen Duncan veel rouwende familieleden met soldaten die gesneuveld waren. Tijdens één seance in Portsmouth in 1941 materialiseerde een zeeman en werd verenigd met zijn moeder. Hij vertelde de bijeengekomen zitters dat zijn schip, de HMS Barham, recentelijk gezonken was. De redacteur van Psychic News, Maurice Barbanell belde onschuldig het Britse ministerie om na te vragen of dit waar was en waarom het ministerie de moeder van de zeeman niet had ingelicht over zijn dood. De militaire inlichtingendienst was woest omdat het nieuws van het zinken achtergehouden was uit veiligheidsredenen en voor de moraal van het volk, en omdat dit als top-secret was geclassificeerd.

De nationale veiligheidsdienst dacht dat een medium van het kaliber van Helen Duncan zeer gemakkelijk achter de meest geheime informatie kon komen: waar de geallieerden zouden binnenvallen op DDay. Je kunt de zorgen wel begrijpen die het ministerie had voor de geheimhouding van een dergelijk belangrijke gebeurtenis.

Maar je kunt de manier waarop het ministerie omging met de fragiele vrouw die zes kinderen had en een gehandicapte man om te onderhouden niet begrijpen. Ze werd 9 maanden in de cel gegooid waardoor haar familie uit het huis werd gezet. De manier waarop het ministerie samenzweerde was immoreel, schandelijk, onbewust en hiermee werd elk menselijk en justitieel recht overtreden van een mens die niets anders deed dan alleen andere mensen helpen om met hun geliefden die waren gestorven te communiceren.

Helen Duncan werd gearresteerd in januari van 1944 en in de eerste instantie beschuldigd van landloperij en later met een aangedikte beschuldiging van fraudulent mediumschap en veroordeeld tot 9 maanden cel. Volgens BBC Online (2001) werd ze bezocht in haar cel door Winston Churchill die verafschuwt door het gebeuren beloofde om de hekserij wet waardoor zij was veroordeeld terug te laten trekken. Hij hield zijn belofte en na de oorlog werd spiritualisme een legale religie in Engeland.

In een 'Kangaroo Court', word de beschuldigde schuldig verklaard voordat de rechtszaak begonnen is. Onherroepelijk is er geen echt proces, geen echte verdediging, geen eerlijkheid, geen gelijkheid en geen rechtsspraak. Proceduregewijs is de verklaring van de getuigen voor de beschuldigde niet acceptabel en de beschuldigde krijgt niet het recht om zichzelf te verdedigen. De aanklagers worden een inquisitie en het overtreden van de natuurlijke rechtspraak is opzettelijk, klinkklare onzin en word uitgevoerd met extreme bevooroordeeldheid. Natuurlijk kan er geen hoger beroep plaatsvinden.

Dit is precies wat er met Helen Duncan is gebeurd:

" De informant die klaagde bij de politie dat Helen Duncan vervolgd moest worden werd geïdentificeerd als een Marine Officier die in was gezet door het Ministerie van de Marine

" De politie die binnenviel tijdens een seance waarbij Helen in trance was hoopte witte lakens, nepbaarden en andere attributen om je voor te doen als geest te vinden. Ze vonden niets. Er was absoluut GEEN bewijs dat er fraude in het spel was

" De politie gebruikte de aanname van fraude illegaal en bewust evenals bruut fysiek geweld tegen een hulpeloze spirituele vrouw die de gemeenschap hielp terwijl ze in trance was

" Het ministerie van de Marine was vastbesloten om haar op te sluiten door zeker te zijn van een beschuldiging waarop een gevangenisstraf stond

" Nadat ze de beschuldiging een aantal keren veranderden regelde de politie een aangedikte beschuldiging tegen Helen Duncan onder de zeer oude wet van hekserij van Koning George II uit 1735, deze werd aangenomen toen zogenaamde heksen nog steeds verbrand werden in Europa

" De politie nam de zaak mee naar Old Bailey waar de aanhangers van Helen beweerden dat een ultraconservatieve rechter en een zorgvuldig handmatig uitgekozen jury gekozen werden om hun dienstbaarheid en de prioriteit dat de beschuldigde schuldig bevonden zou worden

" Een technisch volledige rechtszaak werd Helen ontzegd alsook het natuurlijk recht en het fundamentele recht om jezelf te mogen verdedigen door haar gaven als een echt medium te demonstreren

" Het natuurlijk recht werd haar weer ontzegd evenals constitutionele gelijkheid en de mogelijkheid op vrijspraak en andere rechten om te demonstreren dat haar materialisaties werkelijkheid waren. Het koninklijke huis had haar zelfs beschuldigd van fraude bewerende dat haar materialisaties niet echt konden zijn

" Omdat Helen in de cel moest, wie haar ook verdedigde, was de situatie een fait accompli-ze werd al voor de rechtszaak begon schuldig bevonden. Iedereen die ervaring heeft in criminele inlichtingen op een hoger niveau zal onmiddellijk toegeven dat dit de waarheid is

" De Engelse en Schotse Wet Sociëteiten uitten tezamen en individueel hun walging over de miskraam en de travestie van rechtsspraak in de Helen Duncan tragedie die werd gecreëerd door laffe gewelddadige mannen om ongeëvenaard letsel toe te brengen op een spiritueel persoon

Door de omstandigheden van de Helen Duncan zaak:

" Helen Duncan zou volledig genegeerd zijn als de overheid communicatie met het hiernamaals niet volledig geaccepteerd zou hebben

" Door haar te beschuldigen accepteerde de Engelse overheid dat materialisatie echt is en dat Helen Duncan het objectief had bewezen door de materialisatie van de zeeman en anderen

" Door het gedrag van de overheid, bevestigde deze dat het mogelijk was voor overleden intelligenties om informatie aan de levenden te geven

" Voor bovenstaande redenen gaf de overheid Helen Duncan geen kans om op borgtocht vrij te komen voor zulke ouderwetse en uitgedateerde beschuldiging. Zelfs moordenaars konden op borgtocht vrijkomen, maar iemand met echte gaven als medium kon dat niet ten tijde van de oorlog

" Omdat Helen Duncan een gevaar was voor de nationale veiligheid moest ze maar weggestopt worden

Zeer belangrijk

" Tijdens haar proces kwamen 41 getuigen uit de hele wereld die allemaal verklaarden dat ze hun gestorven geliefden terugzagen d.m.v. materialisatie tijdens een seance bij Helen Duncan
" Dit betekende dat zeer betrouwbare getuigen onder ede en voor het nageslacht van de Old Bailey in zeer duidelijke taal verklaarden, uit hun eigen ervaring, dat de materialisaties echt waren en dat ze hun overleden geliefden weer terugzagen

" Er werd niet één van deze getuigen van de verdediging "gebroken" tijdens het kruisverhoor

" Het is onbelangrijk of de bevooroordeelde jury de getuigenissen wel of niet accepteerde. Het feit is dat vele zeer betrouwbare mensen de moed hadden om de leiders van overheid tegen te spreken welke grote fouten in hun beoordeling maakten. Ze gingen naar het gerechtshof en vertelden de waarheid, de volle waarheid en niets anders dan de waarheid over de realiteit van materialisaties en hoe ze hun geliefden weer ontmoetten dankzij het materialisatie mediumschap van Helen Duncan

" De hoofdzaak bestond uit de claim dat Helen Duncan of een medeplichtige zich zelf voordeed als de materialisaties door zich te verkleden met een deken en/of door valse baarden, pruiken en dergelijke te gebruiken. Maar toen de politie binnenviel tijdens haar seance terwijl ze in trance was en materialisaties produceerde vonden ze geen dekens, geen valse baarden, geen pruiken, geen medeplichtige, dus geen enkel bewijs dat er fraude zou zijn gepleegd

Hier slechts 4 van de 41 getuigen van de verdediging --- doorsnee verklaringen

" Zuster Jane Rust verklaarde onder ede in de Old Bailey, onder andere dat zij door Helen Duncan, een geliefde terugzag, het was haar man die materialiseerde vanuit het hiernamaals en haar kuste. 'Ik ben nog nooit zo zeker geweest van iets in mijn leven', zei ze. Ze verklaarde dat ze al 25 jaar lang navraag deed naar Helen Duncan als een scepticus maar pas toen ze Helen Duncan ontmoette was ze in staat om haar geliefden weer te zien waaronder haar moeder die eerder was overleden (Cassirer 1996: 68).

" Een hoogstaande officier van de Koninklijke luchtmacht, Wing Commander George Mackie, verklaarde onder ede dat hij door de materialisatie gave van Helen Duncan zijn overleden vader en moeder en zijn broer weer ontmoette (Cassirer 1996:72, 115).

" James Duncan (geen familie), was een juwelier, hij verklaarde dat zowel hij als zijn dochter zijn vrouw acht keer zagen materialiseren in duidelijk licht. Duncan zag haar van dichtbij en ze hadden gepraat over verscheidene huiselijke zaken waaronder een voorgestelde immigratie naar Canada welke ze geheimgehouden hadden tot dan toe. Hij had, zoals hij het zelf zei, niet de geringste twijfel dat de stem van zijn vrouw was. Hij beweerde ook dat hij materialisaties heeft gezien van zijn vader, die ongeveer zo groot was als hij en een baard had, en zijn moeder (Cassirer 1996:103).

" Mary Blackwell, de president van de Pathfinder Spiritualist Society van Baker Street in Londen, getuigde dat zij aanwezig was tijdens meer dan 100 materialisatie seances met Helen Duncan en dat gedurende elke seance er ongeveer tussen de 15 en 16 verschillende entiteiten uit het hiernamaals materialiseerden. Ze verklaarde dat ze getuige was van de geestesvormen die spraken met hun familie in het Frans, Duits, Nederlands, Welsch, Schots en Arabisch. Ze verklaarde dat ze getuige was geweest van de manifestatie van 10 van haar eigen familieleden waaronder haar man, haar moeder en haar vader. Ze heeft deze allemaal van dichtbij gezien en aangeraakt (Cassirer 1996: 87).

Een aantal jaren later voerden een team van goochelaars, met aan het hoofd William Goldston, de oprichter van de Magicians Club, een experimentele zitting uit. Helen Duncan. Goldston en zijn collega's waren verbijsterd toen ze hun overleden vriend, de goochelaar 'The Great Lafayette' zagen materialiseren en met hem spraken. Hij had nog gewoon zijn eigen stem. Goldstone schreef een rapport over de gebeurtenis voor 'The Psychic News' waarin hij bevestigde dat het mediumschap van Helen Duncan echt was en dat geen enkele goochelaar of illusionist in staat was om de verschijnselen die hij en en zijn collega's hadden meegemaakt na te doen (Roll 1996b:Part 3 Contemporary Materialisation Experiments).

De dood van Helen Duncan

In 1956 viel de politie van Nottingham binnen bij een seance die Helen Duncan gaf. De politie klopte op de deur van een privé-woonhuis zonder huiszoekingsbevel op grond van de zogenaamde klachten van twee politiemannen die eerder aanwezig waren geweest bij een seance van Helen. De politie wist dat materialisatie normaal gesproken in een semi-duistere omgeving plaatsvonden en dat als de lichten plotseling aangedaan werden dat serieuze verwondingen en zelfs de dood tot gevolg kon hebben bij het medium. Toen ze werden binnengelaten in het huis grepen ze de aanwezigen en het medium en namen foto's met flits.

Deze vooraf geplande inval veroorzaakte de dood van Helen Duncan 5 weken na de inval. De omstandigheden gedurende deze gebeurtenis vragen om een strafrechtelijk onderzoek omdat:

" De politie zonder jurisdictie en macht opereerde

" De politie wist dat er op dat moment materialisaties plaatsvonden

" De politie van Nottingham met voorbedachten rade, expres, en opzettelijk zich op een dergelijk manier gedroegen dat shock, verwonding, lijden, en uiteindelijk de dood tot gevolg had van Helen Duncan

" De politie gedroeg zich op een roekeloze, nonchalante, en extreem bevooroordeelde manier met onnodig en buitensporig geweld tegen een groep mensen die deelnamen aan een religieuze service; de zitters werden tot meer dan 90 minuten na de inval vast gehouden en ondervraagd

" De politie vond geen splinter bewijsmateriaal om Helen Duncan of iemand van de aanwezigen te kunnen veroordelen

De unieke gaven van Helen Duncan welke het leven na de dood bewezen en haar diensten voor de gemeenschap maken haar één van de belangrijkste personen in de paranormale geschiedenis.

De campagne voor gratie

In acht nemende de verontrustende feiten die niet in twijfel staan is de belangrijke vraag of de Engelse regering de wereld kan laten zien dat ze wel een sterk gevoel van rechtvaardigheid, gelijkheid en eerlijkheid hebben, ook al moet het 50 jaar duren om een dergelijk grote fout recht te trekken.

Engeland moet laten zien dat hun gevoel voor rechtvaardigheid fundamenteel verschilt van dat van het Nazi regime van Hitler of het Communistische regime van Stalin. Dientengevolge zouden de Engelsen de naam van Helen Duncan volledig moeten zuiveren en hun verontschuldigingen aan moeten bieden voor het vervolgen, welke tot haar dood heeft geleid. Ik geloof dat dit een zaak is voor de Engelse regering. Alleen als een laatste middel zou er een wereldwijde petitie moeten komen voor Helen Duncan.

Als alternatief zou de zaak naar het United Nations Human Rights Commission kunnen worden gebracht om de zaak recht te laten zetten. Ondanks een paar kleine jurisdictie en technische tijd probleempjes, zou een verzoek om de zaak te laten voorkomen gemaakt kunnen worden. Voorgaande zaken bestonden al waarbij de United Human Rights Commission de uitspraak van het Engelse gerechtshof verwierp. Dit komt doordat Engeland zichzelf formeel op gebied van jurisdictie en jurisprudentie ondergeschikt heeft gesteld aan de U.N. European Human Rights Commission.

Zelfs als de regering en de United Nations niet reageren, kan er een symbolische vrijspraak plaatsvinden door een groep die de bezorgde mensen vanuit de hele wereld vertegenwoordigd in de geboortestad van Helen Duncan. Een gedenkplaat of een verordening zou kunnen worden opgedragen aan deze moderne paranormale martelaar, en aan alle echte vrouwelijke mediums die door de eeuwen heen het leven na de dood keer op keer bewezen en werden vervolgd door de krachten van onwetendheid en de krachten van de duisternis.

Dit alles omdat het beramen van de plannen om Helen Duncan schuldig te laten bevinden onder de 'prehistorische' hekserij-wet en de brute moord op Helen Duncan net zo slecht zijn als de onrechtvaardigheid van het berechten van Joan of Arc als heks. Als de zeer conservatieve Rooms katholieke kerk de helderziende Joan of Arc van alle blaam kan bevrijden, dan kan de Engelse regering ook wel een pagina lenen van het Vaticaan om Helen Duncan's naam volledig te zuiveren.

De Engelse minister van binnenlandse zaken en de gerechtshoven vandaag de dag hebben de macht om de situatie te verhelpen ook al is het met terugwerkende kracht, en om één van de belangrijkste vrouwen in de geschiedenis van alle blaam te zuiveren. Voor verdere informatie over de campagne om Helen Duncan gratie te verlenen zie de officiële homepage Helen Duncan home page [http://members.tripod.com/~helenduncan/].

<< Previous Chapter : Book Index : Next Chapter >>