The Book

<< Previous Chapter : Book Index : Next Chapter >>

10. Materialisatie mediumschap

'Het onbekende is gewoon het nog niet ontdekte'

Communicatie uit het hiernamaals

Materialisatie mediumschap zoals het tot recentelijk werd gepraktiseerd maakt normaal gesproken gebruik van ectoplasma. Een witachtige damp die uit het lichaam van het medium komt. Dit ectoplasma geeft intelligenties uit het hiernamaals de mogelijkheid om hun eigen vibraties te verlagen tot het fysieke menselijke niveau. Als er genoeg ectoplasma is kan een intelligentie uit het hiernamaals materialiseren en solide(tastbaar) worden. Huisdieren en geliefden die zijn overleden worden herkenbaar en voelen aan als levende wezens. Er zijn zelfs was-impressies van hun handen genomen die echte vingerafdrukken laten zien.

Materialisatie van overleden personen en dieren, levitaties, apports van bloemen, munten en andere objecten zowel als gedetailleerde en specifieke informatie van degenen die zijn overgegaan zijn goed bewezen gebeurtenissen van fysiek mediumschap wat altijd zeer zeldzaam is geweest. Er wordt geschat dat slechts 1 in 100.000 mensen de mogelijkheid heeft om deze gave te ontwikkelen en het kost normaal gesproken ongeveer 20 jaar van discipline en proberen om het te ontwikkelen (Boddington 1992:10).

De bijna sadistische behandeling die fysieke mediums te voorduren kregen van zogenaamde paranormale onderzoekers is verantwoordelijk geweest voor het feit dat fysieke mediums in de late 1930er jaren 'onder de grond' werden gedreven. Fysieke mediums in het Westen deden alleen maar zittingen met vrienden en familie achter gesloten deuren (Boddington 1992: 10).

The Noah's Ark Society for Physical Mediumship
[http://home.freeuk.net/noahsark/] is gevestigd in Engeland in 1990 en heeft 1700 leden en 150 ledenkringen wereldwijd. Het werd gesticht om een veilige plaats voor mediums te creëren en om ze te beschermen tegen wat de President van het genootschap noemt:

Vroege pioniers van het fysieke mediumschap kregen een ruwe behandeling te voorduren van zogenaamde onderzoekers, die erop stonden mediums vast te binden, ze eisten eindeloze tests, en ze veroorzaakten ernstig fysiek letsel bij mediums door de wetten die paranormale verschijnselen beheersen te overtreden (Boddington 1992: 8).

Omdat ze niet kunnen geloven dat zulke dingen mogelijk zijn en omdat soortgelijke effecten soms door 'illusionisten' worden geproduceerd, nemen sceptici aan dat alle materialisaties en andere paranormale verschijnselen nep zijn en dat alle succesvolle materialisatie mediums 'illusionisten' zijn. In het verleden konden ze niet accepteren dat ectoplasma normaal gesproken beïnvloed word door licht en dat de meeste materialisatie mediums in totale duisternis moesten werken.

Er zijn vele voorbeelden waarbij sceptici het licht probeerden aan te doen om het medium op heterdaad te betrappen welke resulteerden in het gewond raken en zelfs de dood van materialisatie mediums, zie hoofdstuk 11. Hierin word beschreven hoe Helen Duncan, een zeer krachtig materialisatie medium, stierf een aantal weken nadat haar seance werd binnengevallen door geüniformeerde politie . [Voor andere voorbeelden waarbij materialisatie mediums gewond raakten toen de lichten plotseling aangezet werden tijdens een seance, zie Fodor 1934]

Maar het bewijsmateriaal bewijst als het onpartijdig word onderzocht dat sommige hoogbegaafde mediums in staat waren om materialisaties te bewerkstelligen doordat ze een overvloed aan ectoplasma hadden.

Sceptici beweren dat ectoplasma niet bestaat en dat alle foto's ervan nep zijn. Ze zouden normaal gesproken door het medium worden geproduceerd doordat de mediums een zeer dunne witte stof in hun mond zouden doen en deze er tijdens de seance uit zouden laten komen. Ondanks het feit dat er ongetwijfeld nep mediums zijn geweest die dit probeerden, is er overvloedig bewijsmateriaal van topwetenschappers, waaronder een Nobelprijswinnende arts dat ectoplasma echt is en dat het de basis is van veel onvoorstelbare paranormale verschijnselen.

Baron Von Schrenvk-Notzing, een arts uit München, liet zien dat ectoplasma bestaat uit leukocyten, dat zijn witte of kleurloze bloedcellen en epitheliale cellen, deze zijn van de verschillende beschermende weefsels van het lichaam. Tijdens materialisatie wordt het uit het lichaam van het medium en de zitters onttrokken (Stemman, 1975:57).

Gewichtsverlies

Professor W.J. Crawford was een lector in mechanische bouwkunde aan de Queens Universiteit in Belfast die lange en uitgebreide studies deed naar ectoplasma. Hij schreef drie klassieke boeken: De "Reality of Psychic Phenomena" (1916), "Experiments in Psychic Science" (1919) en "The Psychic Structures in the Goligher Circle" (1921). Hij kwam erachter dat het gewicht van zijn medium tijdens een materialisatie daalde van 120 pond naar 66 pond.

George Meek (1987) kwam erachter dat er een tijdelijk gewichtsverlies optrad tijdens een materialisatie seance van het medium en de zitters omdat er een bepaalde stof aan hun lichamen word onttrokken. In zijn eigen experimenten vond hij een gewichtsverlies van 27 pond, ongeveer 10 kilo, wat was verdeeld over het medium en de 15 artsen, psychologen en anderen waaruit het onderzoeksteam bestond (Meek 1987:69).

Een andere bekende fysioloog die uitgebreid onderzoek deed op het gebied van ectoplasma was professor Charles Richet, een professor in fysiologie aan de Sorbonne in Parijs, een Nobelprijswinnaar en een lid van de prestigieuze Institute de France. Hij bedacht het nieuwe woord voor de substantie vanuit het Grieks wat letterlijk "Naar buiten gebrachte substantie" betekende.

In de eerste fase van het ectoplasma kwam hij erachter dat het onzichtbaar en niet voelbaar was, maar dat het desondanks toch gefotografeerd kon worden door infrarode lampen en dat het gewogen kon worden. In de tweede fase wordt het of gasvormig of vloeibaar of vast, met een geur die wat lijkt op ozon. In de laatste fase, als het gezien en gevoeld kan worden lijkt het op mousseline en het voelt als massa spinrag. Soms is het vochtig en koud en in zeldzame gevallen droog en hard. De temperatuur is normaal gesproken rond de 40 graden Fahrenheit (Butler 1947: 75).

De conclusie van Richet was:

Er is voldoende bewijs dat experimentele materialisatie (d.m.v. ectoplasma) een definitieve plaats moet krijgen als een wetenschappelijk feit. We begrijpen het niet. Het is zeer absurd, voor zover een waarheid absurd kan zijn (Richet 1927: 112).

Professor Crawford kwam erachter dat alle fysieke manifestaties van zijn mediums zoals het leviteren van tafels, het verplaatsen van objecten enz. bereikt werden door de ectoplastische constructie van stangen, stutten en hefbomen. In zijn boek "Psychic Structures" laat hij foto's zien van hoe ectoplasma gebruikt word om tafels te leviteren. Zijn expertise mening als een professor in mechanische bouwkunde was:

Al de mechanische resultaten gaven zonder uitzondering weer dat de mechanica van een straal die aan één kant aan het lichaam van het medium zat en waarbij de andere kant in de seance ruimte werd geprojecteerd (Butler 1947: 78).

Één van de belangrijkste eigenschappen van ectoplasma is dat sommige van zijn vormen extreem gevoelig zijn voor licht, zo erg zelfs dat zelfs het knipperen met een zaklantaarn de substantie met een kracht van knappend elastiek terug laat schieten in het lichaam van het medium. Kneuzingen, open wonden en bloeduitstortingen kunnen daarvan het resultaat zijn. Tijdens een seance van de British College of Psychic Science maakte één van de zitters een plotselinge beweging toen hij aangeraakt werd door het ectoplasma; het medium, Mr. Evan Powell leed onmiddellijk aan een ernstige verwonding op zijn borst (Butler 1947: 75). Door de gevoeligheid voor licht moeten de meeste fysieke mediums in het donker of in infrarood licht werken. Er zijn trouwens een aantal noemenswaardige uitzonderingen.

Één van de opwindende dingen van de Scole Experimenten (zie Hoofdstuk 5) was de ontwikkeling van een nieuwe soort energie die materialisaties toeliet zonder het gebruik van ectoplasma en het potentiële gevaar voor de mediums. Hieronder en in het volgende hoofdstuk worden drie voorbeelden gegeven van bijzondere materialisatie mediums welke sceptici niet kunnen verwerpen.

Daniel Dunglas Home, een zeer begaafd medium

Daniel Dunglas Home (zie foto), was een fysiek medium die werd geboren in Schotland en opgroeide in de Verenigde Staten. Hij gaf seances voor zijn vrienden en bekenden in Engeland en Europa gedurende 20 jaar, van 1854 tot 1874. Hij weigerde betaling voor zijn diensten. In al die tijd werd hij nooit betrapt op bedrog ondanks het feit dat hij één van de bekendste personen in Europa was. Zijn seances werden bijgewoond door leden van de aristocratie, literaire grootheden en vooraanstaande wetenschappers zoals Alfred Russel Wallace, William Crookes en Francis Galton. Ook bekende goochelaars kwamen naar zijn seances hopende dat ze hem konden betrappen op trucage; maar ze gingen allemaal teleurgesteld naar huis (Inglis 1984: 20).

Het uitzonderlijke van Homes was dat hij in staat was om in daglicht of gaslicht te werken en in huizen waar hij nog nooit was geweest. Onder deze omstandigheden was hij in staat om:

" Klopgeluiden te produceren die in de hele kamer gehoord werden
" Tafels in de lucht te laten zweven
" Muziekinstrumenten uit zichzelf te laten spelen
" Handen zonder lichaam te laten verschijnen; aanwezigen konden deze inspecteren, aanraken en schudden, maar als iemand de hand probeerde vast te houden smolten ze weg
" Zichzelf en anderen te leviteren
" Hete kolen in de handen te pakken zonder nare gevolgen

Tegen het einde van zijn carrière werd Homes gevraagd of hij zijn krachten wilde demonstreren in een laboratorium. In testen die werden uitgevoerd door Alexander Von Boutlerow in Rusland en William Crookes in Engeland was hij in staat om op afstand telekinetische effecten te produceren die gemeten konden worden met weegmachines. Voor meer informatie over Homes zie Altered Dimensions [http://www.spartechsoftware.com/dimensions/mystical/DanielHome.htm]

Carmine Mirabelli, onomstotelijk bewijs

Een medium dat ongetwijfeld fantastische paranormale verschijnselen produceerde was Carmine Mirabelli uit Brazilië(1889-1950) (zie foto). Door hem gaven wetenschappers uit vele delen van de wereld hun expertise getuigenis over paranormale verschijnselen die tot op de dag van vandaag nog niet zijn weerlegt. Het is ook zeer onwaarschijnlijk dat ze nog weerlegd zullen worden.

Er verscheen in 1927 in Brazilië een boek getiteld: 'O Medium Mirabelli', het bevatte een 74 pagina's tellend verslag van verschijnselen die zich voordeden in daglicht, waarbij soms meer dan 60 getuigen aanwezig waren die de heersende wetenschappelijke en sociale kringen van Brazilië vertegenwoordigden. Onder degenen die hun namen gaven als getuigen waren de President van Brazilië, twee professoren in de geneeskunde, 72 doctoren, 12 technici, 36 advocaten, 89 ambtenaren, 25 militairen, 52 bankiers, 128 koopmannen en 22 tandartsen alsook leden van religieuze ordes (Zeitschrift fuer Parapsychologie 1927: 450-462).

De getuigenissen van zoveel prominente geloofwaardige getuigen kan niet makkelijk genegeerd worden en in Brazilië werd een comité opgericht van 20 personen, geleid door de President van Brazilië om getuigen te interviewen en om te besluiten wat er gedaan moest worden om de krachten van Mirabelli wetenschappelijk te onderzoeken.

Er werd in 1927 besloten om een serie van gecontroleerde onderzoeken te doen door de nieuw opgerichte Academia de Estudos Psychicos, met gebruik van dezelfde controles die Europese mediums ook ondergingen tijdens onderzoek.

De onderzoekers werden in drie groepen verdeeld. Één groep behandelde het gesproken mediumschap en ze hadden 189 positieve zittingen (zittingen die positieve resultaten produceerden). Een tweede groep onderzocht het automatische schrift en ze hadden 85 positieve zittingen en 8 negatieve zittingen (zittingen die geen resultaten produceerden). Een derde groep onderzocht paranormale verschijnselen en ze hadden 63 positieve zittingen en 47 negatieve zittingen. Van de positieve zittingen werden er 40 in daglicht gehouden en 23 in helder kunstmatig licht waarbij het medium vastgebonden was op een stoel in kamers die voor en na de zittingen doorzocht werden (Inglis, 1984: 223).

Mirabelli had alleen basisonderwijs genoten en sprak alleen zijn moedertaal. Maar als hij in trance was spraken geesten door hem in 26 verschillende talen waaronder Duits, Frans, Nederlands, vier Italiaanse dialecten, Japans, Spaans, Russisch, Turks, Hebreeuws, Arabisch, West-Slavisch, Albanees, Syrio-Egyptisch en het oude Grieks.

Terwijl hij in trance was communiceerden hoge geesten gesproken informatie door hem over moeilijke onderwerpen die ver boven het begrip van het medium gingen. Hieronder vielen gesprekken over geneeskunde, jurisprudentie, sociologie, politieke economie, politiek, theologie, psychologie, geschiedenis, natuurwetenschappen, astronomie, filosofie, logica, muziek, spiritualisme, occultisme en literatuur (Greber 1970: 236).

Als hij in trance was demonstreerde hij ook de kunst van het automatische schrift in 28 verschillende talen, waarbij hij schreef met een snelheid dat normaal schrijversschap niet kan bereiken. Hij schreef in 15 minuten 5 pagina's in het Pools over "De wederopstanding van Polen"; in 20 minuten schreef hij 9 pagina's in het West-Slavisch over "De onafhankelijkheid van Tsjecho-Slowakije"; in 12 minuten schreef hij 4 pagina's in het Hebreeuws over "Laster"; in 40 minuten schreef hij 25 pagina's in het Perzisch over "De instabiliteit van de Grote Rijken"; in 15 minuten schreef hij 4 pagina's in het Latijn over "Bekende vertalingen"; in 12 minuten schreef hij 5 pagina's in het Japans over "De Russisch-Japanse oorlog"; in 22 minuten schreef hij 15 pagina's in het Syrisch over "Allah en zijn profeten"; in 15 minuten schreef hij 8 pagina's in het Chinees over "Een verontschuldiging voor Budha"; in 15 minuten schreef hij 8 pagina's in het Syrio-Egyptisch over "De fundamenten van wetgeving"; in 32 minuten schreef hij 3 pagina's in hiërogliefen die nog niet zijn ontcijferd (Johannes Greber 1970: 236).

Tijdens een seance in Sao Vicente waarbij velen aanwezig waren kwam de stoel waarop Mirabelli in trance zat omhoog en zweefde twee meter boven de vloer in de lucht. Getuigen verklaarden dat de levitatie ongeveer 120 seconden duurde. Tijdens een ander voorval was Mirabelli bij het da Luz treinstation met een aantal metgezellen toen hij plotseling verdween. Na ongeveer 15 minuten kwam er een telefoontje uit Sao Vicente, een stadje wat 90 kilometer verderop lag, dat verklaarde dat hij exact twee minuten nadat hij verdwenen was in da Luz weer verscheen.

Materialisaties in vol daglicht

Tijdens een seance die uitgevoerd werd in de ochtend tijdens volledig daglicht in het laboratorium van het onderzoekscomité gebeurde er voor de ogen van veel mensen van belang waaronder tien mensen met een doctoraal in wetenschap het volgende:

" De vorm van een klein meisje materialiseerde naast het medium
" Dr Ganymede de Souza die erbij was bevestigde dat het kind zijn dochter was die een paar maanden eerder was gestorven en dat ze de jurk aanhad waarin ze was begraven
" Een andere observator, Colonel Octavio Viana, nam het kind ook in zijn armen, voelde haar pols en stelde verscheidene vragen die ze met begrip beantwoorde
" Er werden foto's gemaakt van de verschijning en deze werden deel van het rapport van het onderzoekscomité
" Nadat ze 36 minuten lang zichtbaar was geweest in daglicht, zweefde het kind de lucht in en verdween
" De vorm van Bisschop Jose de Camargo Barros, die vlak daarvoor stierf in een scheepsongeluk verscheen in volledige kleding van zijn beroep
" Hij praatte met de aanwezigen en stond hen toe om zijn hart, zijn tandvlees, zijn buik, en zijn vingers te onderzoeken voordat hij weer verdween.

Tijdens een andere seance die plaatsvond in Santos om half drie in de middag vond het volgende plaats voor de ogen van 60 getuigen die hun handtekening gaven voor het rapport van wat er gebeurde:

" De overleden Dr Bezerra de Meneses, een vooraanstaande arts, materialiseerde
" Hij sprak tot al de verzamelde getuigen om hen te verzekeren dat hij het was
" Zijn stem werd in de hele zaal gehoord d.m.v. een megafoon
" Er werden verscheidene foto's van hem genomen
" Gedurende 15 minuten werd hij onderzocht door twee doctoren die hem hadden gekend en ze verklaarden dat hij anatomisch een normaal mens was
" Hij schudde handen met de toeschouwers
" Uiteindelijk zweefde hij de lucht in en begon te dematerialiseren, eerst verdwenen zijn voeten, daarna zij benen en buik, zijn borst en armen en als laatste zijn hoofd
" Nadat de verschijning gedematerialiseerd was, zat Mirabelli nog steeds vastgebonden op zijn stoel en alle zegels waren nog intact op alle deuren en ramen
" De foto's die bij het rapport hoorden lieten Mirabelli en de verschijning op dezelfde fotografische plaat zien

Tijdens een andere seance dematerialiseerde Mirabelli zelf onder gecontroleerde omstandigheden waarbij hij daarna in een andere kamer werd teruggevonden. Dit terwijl de zegels op de deuren en ramen en op de stoel waarop was vastgebonden in de seancekamer nog intact waren (Inglis 1984: 226).

Voor degenen die getuige zijn van materialisaties is het één van de meest overtuigende bewijzen van het leven na de dood. Gedetailleerde artikelen van meer dan 30 bewezen materialisatie mediums kunnen worden gevonden op de website van de Noah's Ark Society for Physical Mediumship http://www.noahsarksoc.fsnet.co.uk/ind2a.htm en in Hoofdstuk 11.

<< Previous Chapter : Book Index : Next Chapter >>